Rüzgarsın sen Birecik.
Bin bir nefese değen.
Ve derime işleyen.
Kalemimi küfleyen.
Rüzgarsın sen Birecik.
Parmak aralarımda.
İsmini yazmış Hüda
Garip kader ağıma.
Emek elinde damla,
İşlenmiş gibi camla.
Artık derdimi anla.
Su durulmuyor canda.
Kalamam ben bu handa.
Kalmaz gözümde manâ.
Ekmek ıslandı kanda.
Sana vurgunum sanma!
Yolun dünlerden kalma.
Ölüm değer toprağa.
Dile gelir bir âmâ;
Hakikati duy ama
Her dem olduğu gibi
Duymazlıktan gel tabi.
Mayanda var asilik.
Yalansın sen Birecik…
Muhammet Baran ASLAN (Baranî)