İlham olmalı suların aşka.
Mavi bir kundak gibisin Fırat.
Sanki sana meftun zaman ve rüya.
Sende kaynaşmakta binlerce kanat.
Pulları balıkların seni okşuyor.
İşitiyor sesini minik bebekler.
Kanım ki beynime hücum ediyor.
Kâğıt gemilerim gelmeni bekler.
Şimdi usulca akarsın ama.
Ahiri her kundağın, tabut unutma!
Yine de öylece dal sen uykuya.
Bin asrı deviren nehirsin zira.
‘Fırat’sın ismi ile müsemma…