Sakin ve seyrekti hayat yolculuğum
Bir başına takılıp giderdi ruhum
Sessiz ve kimsesizdi zayıf bedenim söndürmeye çalış
Ta ki gözlerim gözlerine değince
Ne oldu nasıl oldu bilmiyorum
Sorma bana nasıl yandı yüreğim
Yangın sardı tüm hücrelerimi
Söndüremiyor sular bu inatçı yürek yangınını
Ateşe atıyorlar tekrar uslanmaz yüreğimi
Yanıp yanıp feryat ediyor zavallı yüreğim
Aşk ateşi yakıyor durmadan
Ateş artık yakmasın diye sürgüne gönderildim,
Sürgünlerde yine durulmuyor aşk yangını
Sürgün havası yemişim senin sayende
Durdurmaya söndürmeye çalışıyor eş ve dostum
Kızıyorum kaçıyorum sürgünehem de gönüllü
Sürgünde seni doyasıya sevip senin aşkınla mutluyum
Çağırmayın beni sürgünden
Ben bu sürgünde yârimle bir başımayım
Aşka engel olan nasipsizler uzakta şimdi
Ben sürgündeyim diye bıraktı tuzak kurmayı
Seni de sürgünle korkutsalar bırak gel
Ayrılık zaten ölümden acı
Sürgünde gizlendim
Seni sevmek için pusuya yattım
Pusuda sevdan varsa sürgün saraydır bana
Sevdan yoksa saray zindandır bana
Ben bu sürgünü çok sevdim inan bana
Sürgünden affımı istemek azaptır bana
