Şanlıurfa’nın eğitimi ile ilgili sorunlarını sokağa çıkıp kime sorarsanız sorun vatandaşlardan alacağınız cevaplar aşağı yukarı hep aynıdır. Sistemsel sorunlar derler hep.
Fakat asıl sorunlarımız sadece sistemsel sorunlar değil, bana göre görünmeyen ya da hiçbirimizin görmek istemediği sorunlarımız var. Asıl bu görünmeyen sorunlarımız çözülmediği sürece sistemsel sorunların çözülmesi asla eğitim seviyemizi yükseltmez.
Bu sorunların en başında velilerimizin eğitim ve öğretim görevinin sadece öğretmenin görevi olduğu fikrinde olmaları, aynı eğitim kademesinde birden fazla kardeş sayısının devam ediyor olması, anne, babanın okuma yazma bilmemesi, ödevlerde velilerin yeterince yardımcı olmaması ya da olamaması, velilerin çocukların okulda alacağı iyi bir eğitimin ya da eksik bir eğitimin onların yaşamını olumlu ya da olumsuz etkileyeceği bilincinde olmamaları, eften püften sebeplerle çocuklarının düzenli bir şekilde okula devamlarını sağlamamaları, bir türlü taziye, düğün, çarşı gezmeleri, misafir ağırlamalar vb. sebeplerin bitmemesi, ayrıca kanayan yaramız olan mevsimlik işçilikten dolayı çocuklarını bir kaç ay okuldan uzak tutmaları gibi..gibi..gibi ne kadar sayarsak sonu gelmez bu sorunların. Bizler bu tür sorunları çözemediğimiz sürece yani öğretmen-öğrenci-veli üçlüsü el ele tutuşmadığı sürece asla eğitimde bir arpa boyu yol ilerleyemeyiz. Ayrıca bütün bu sorunların çözümünün yanı sıra toplumun temel taşı görevini üstlenmeye çalışan günümüz sivil toplum kuruluşları ( belediyeler, vakıflar, dernekler vb.) elini taşın altına atıp destek olmadığı sürece Şanlıurfa’nın sorunlarını sadece sistemsel eksikliklere bağlayarak çözemeyiz. Herkes elini taşın altına atıp kendine bir pay biçerse, velilerimiz bir ev,araba,arsa, tarla miras bırakma düşüncesini bırakıp en iyi miras çocuğa verilecek iyi bir eğitim ve kazandırılacak iyi bir meslek düşüncesinde olursa inanın ki bu kültür şehri olan Şanlıurfa’nın kesinlikle eğitim sorunu diye bir sorunu kalmayacaktır.
Bir sonraki yazımda görüşmek dileğiyle kalın sağlıcakla inşallah.