Sanat insanın kendini estetik yoldan ifade biçimidir. Bu sanatın her dalı için geçerlidir. İnsan bütün duygu ve düşüncelerini sanat ile dile getirebilir. Bu yönüyle sanat toplumsal mesaj da içerir. Ancak sanatın misyon yüklenmek gibi bir sorumluluğu yoktur. Sanatçı sırf sanat olsun diye de üretebilir. Öyle de ben sanatı ne toplum için ne de sanat olsun diye yapıyorum. Sadece kendimle dertleşiyorum, halleşiyorum, söyleşiyorum.   Bana göre derdi olanın sanatı olur.   Evet ben bir şiir işçisiyim. Haşa, şair payesini yakıştıramam kendime. Şair yamağı olabilsem keşke. Ancak her insanın sanatın en az bir dalına kabiliyeti ve yatkınlığı vardır. Bunu farkeder ve o konuda emek verirse, dirsek çürütürse ortaya sanatsal ürünler çıkarabilir. Sanatsal değerlendirme ayrı bir konu.   Esas, sanattan dolayısıyla estetikten uzak olmak büyük talihsizlik diye düşünüyorum. Sanat kişinin kalbini naifleştirir, yüreğini ferahlatır, ruhunu dinlendirir. Kendi kendisiyle hemhal olan, dertleşen, söyleşen insan kimseye kötülük yapmaz, yapamaz hem. Çünkü bu hal aynı zamanda otokritik yapma durumudur. Sorgulama, anlama hali.   Kötülükleri görmeyenden daha kör olur mu?   Hasılı bir sanat dalıyla uğraşın be. Bu kahvede pişpirik oynamaktan, okey çevirmekten daha faydalıdır insanlık için.