Zihinlerimiz nasılsa (düşünme algılama şeklimiz) dünyayı ve insanları öyle görürüz. "Her şey kafada bitiyor." sözü çok doğru bir sözdür. Kafalarımızı biçimlendirmek ve şekillendirmek ise bizim marifetimizdir. Kafaya bağlı olan diğer uzuvlarda ona göre şekil alacaktır haliyle.        Düşünme şeklimiz çok önemli. Düşündüğümüz şeyi dilimize dökeriz. Dilimize dökülen sözcükler karşımızdaki insanı etkileyerek, onun kabiliyeti kadar biçim alacaktır.       "Nasıl bakarsanız öyle görürsünüz." bir insanı, bir resmi, bir canlıyı, bir objeyi VS vs...       Hayatın içinde bir çok insan var. Bu insanların içinde dezavantajlı (engelli grup) diye nitelendirilen insanlarımız da var. Onlara bakışımız zihin kıvrımlarımızla ilgili. Eksik görmek insanın kendi düşünce eksikliğidir.         Günümüzde engelli bireyleri sosyal hayatın içerisinde daha fazla görmekteyiz. Bu da iyi bişey. Gizlenen, saklanılan bireylerin toplum içerisinde görünmesi umut verici.  Bir bacağı olmayanı zihnimizde eksik kodlamak yerine "Ne güçlü bir insan yaşamayı başarıyor." diye düşünmek gelişmiş bir beynin ürünü. Konuşamadığı halde güzel şiirler yazabilen, kolları olmadığı halde müthiş resimler yapan muhteşem insanlar var.          Hayat aşısı gibi gelen insanlar.         Normal bireylerden duygu ve düşünce olarak hiç bir farkları yok. Hayatın çeşitli alanlarında bazı yetersizlikler yaşayabiliyorlar hepsi bu. Bu eksiklikleri gelişmiş toplumlarda hiç farkedemiyoruz bile. Farklılıklarıyla kabul ve hoşgörü içerisinde eritilmiş yok edilmiş durumda. Olması gereken de bu. Dünya çeşitlilikle güzel düşünebilenler için.        Bu olumlu düşünceler ülkemizde de yayılır umarım. Bu vesile ile 3 Aralık Dünya Engelliler Farkındalık Gününde güzel işlerin adımını tüm insanlık adına atarız. Ve hep birlikte güzel yaşarız.