Bir bayram daha geldi çattı. Ve biz daha ne kadar buruk, hüzünlü bayramlar geçireceğiz bilmiyorum. Bana deseydiler bir daha çocukluğunda ki bayram sevincini  yaşayamayacaksın o küçücük bedende koskoca bayramlar yaşamayı tercih ederdim. Tercih hakkım olmadığını bile bile .. Yine savaşlar bitmedi!  Yine zulüm devam ediyor ve biz bir  çağ atlayamadan bir bayram daha geldi geçecek. Umudumu yitirmediğim bu hayatta tekrar  sil baştan umut ve ümit tazeliyorum. Ve gelecek mi ?  O özlem duyduğumuz bayramlar, acıyla duyulan çığlıklar değil, sevinçle mutlulukla etrafa güller saçan çığlıklar sarsacak mı dört bir yanımızı! Hüzünlü bir bayram ve biz hangi sorumlulukları kazandık ve insan olarak kendimize ne kattık. Yine yüzlerde hüzünlü tebessümlerin belirdiği, neyseki dualarla bol bol teselli bulduğumuz bir bayram. Ve sonra ne mi olacak , karakışkarın hüküm sürdüğü bu günler geçecek baharların çiçek açtığı mis gibi bayramlar gelecek.  Kaplerimizi iyiliğe ve barışa çevirelim yeterki.. Sevdiklerinizle, uzakta veya yakında olan değer verdiklerinizle huzurlu bayramlar geçirmenizi  tenenni ederim en içten duygularımla ... İnsanların kalplerini yumuşattğı hislerini farkettiği yaşamına farkındalık kattığı barış kokulu bayramlara ... "Ve bir damla yağmurun içinde belirdi umut. Sonra yüreklerdeki sevgi  yeşerdi . Renk renk çiçekler gibiydi yüzlerdeki tebessüm. Savaşa inat, zülme inat, yokluğa inat. Güller açtı içimizdeki buruk sevdalar. İnanmaktı bizi var eden, sevmekti kalpleri iyileştiren. Cennet bahçeleriydi, özlem duyulan. Vuslata duyulan hasret ve umut vardı. Zordu çoğu şey ama varılmaya planlıydı. Yârda, yarada, savaşta, barışda bize vardı. Bunca dertte, dermanına muhtaçtı. Zafer dermanını bulan dertlilerindi...                         Vesselam....