2024 yılının kelimesi seçilmiş ne kadar doğru bir tespit insanların birbirlerinden uzaklaşıp dijital bir ortama girmesi ve bundan dolayı iletişimsizlik dediğimiz dev bir sorunun ortaya çıkması...  Yakınken çok uzak olmak. Doğru yerde, doğru zamanda, doğru amaçlar için kullanılmaması ciddi sorun yaratmakta. Ailelerin birbirinden uzaklaşması akraba, dost,arkadaş gibi kavramların önemini yitirmesine sebep olması hakikaten düşündürücü...  Bilincinde olduğumuz bu durum nasılda esir almış bizleri, kendimizi ifade etmek ne kadar güç hale gelmiş.   Anlar mı? Nasıl anlatırım? Yanlış mı anlaşıldım acaba? Bence beni anlamış gibi yaptı ama anlamadı gibi hissetmemiz nedendir?   Çoğu sorular cevapsız kaldı hafızalarda, herkes anladığı kadar yaşar oldu hayatı. Acaba bundan daha fazlası var mı diye sorgulamaz olduk ne yazık ki... Empati, iyi niyet kalmadı hep bir ben telaşından biz olamadık ve üstelik yalnız kaldık koskocaman kalabalıklar içinde hep anlaşılmayı bekledik umutsuz ve mutsuz bir şekilde.  Ne kadar etkileşim, iletişim ve farkındalık sahibiyiz? Çevremizdeki var olana, ne kadar duyarlı bir modeliz acaba! Kendimize karşı sorumluluklarımız dışında çevremizde varolma gerçeğiyle donatılmış bütün mahlukatla etkileşim halinde olmamız gerekiyor oysaki. Ailelerde ebeveynler ve çocuklar odalara çekilip bilgisayar, tablet, telefonlarla kopmaz bir bağ oluşturdu. Duygular, hisler, samimiyetler yok olup gitti. Buz gibi teknolojilerde sıcacık, samimi arayışlar içine girdik. Gerçeklik yerine sanal olan hayatımıza girdi ve biz bunun içinde gerçek hisler arar olduk. Kendimize, çocuklarımıza, sevdiklerimize bütün insanlığa yaptığımız zulümden başka bir şey değil bence... Oysaki biz inanırsak değişeceğine bu yalnızlığın koskocaman bir bütün oluruz, ayrılmaz bir parça gibi.  Daha yerinde kullanıldığında, insanın kendini çaresiz hissettiği kalabalık yalnızlık yerine, yan yana bir çok parçanın güçlü bir bütün oluşturduğu bir dünya kurarız. Ve umut ediyorum 2025 yılının bizlere kendimizin farkına vardığı bir yıl olması. Kalabalık yalnızlıkların bittiği ve kardeşliğin, beraberliğin, dostluğun hakim olduğu etkileşimin kendini gösterdiği bir yıl olması. İçimizdeki hayallerimiz dediğimiz ulaşmak istediğimiz bütün imkansızlıkların imkan olduğu  bir yıl olması ve kendimize iyi gelebilecek hiç bir şeyin bir başkasına zarar vermemesi dileğiyle . Güzel günler elbet gelecek bu gün kendimize dönüp baktığımızda gerçek benliğimizi keşfedeceğiz herkesin ben değil biz olma hazzını yaşayacağı gün gelmesi dileğiyle… Tüm insanlık farkına varmayacak belki de. Farkı  fark ettiğimizle yola devam. Vesselam...