Her karşılaştığımız; İnsanla, hayvanla, eşyayla, doğayla kısacası karşımıza ne gelirse neyin farkındaysak... Hep bir hikayemiz var aslında. Bunları bazen farkeder bazen unutur gideriz. Ama bir yaşanmışlık bir iz vardır mutlaka bunlardan bizde. Hani Anne karnından başlar serüvenimiz, Nasıl bir şekil alacağımız, ten renginiz, göz rengimiz, boyumuz, saçlarımız. Ve sonra anne ve babamızdan bize geçecek miraslar kalıtım diyoruz buna da ve dünyaya geldiğimizde biriktirmeye başlıyoruz gördüğümüz ilk yüzler ilk sesler ilk dokunuşlar... Ailemizle yaşadıklarımız çevremizle yaşadıklarımız, oyuncaklarımızla paylaştığımız. Kimi hikayeler hiç farkında olmadan izler bırakır bizde ve ilmek ilmek işlenir karakterimize. Kimi olumlu kimide olumsuzdur bunların eğer farkındalığımız yüksekse bunlarla baş edebilmenin yollarını ararız. Değilse bir ömür bizimle birlikte devam eder dururlar. Bize ışık olan karakterimize yansıyan iyi hissettiren hikayelerimiz de var. Hep söylerim farkında olmak gibisi yok. Farkındalığın sende hüzne sebep olacak tüm hikeyelerini bilmen ve onarman kendini daha iyi hissetmeye sebep olacaktır muhakkak. Ve en önemlisi de… Çocuklar dünyaya getiriyoruz, sadece bir aracı olduğumuzu unutmadan onları yaşama hazırlamalıyız. Biz ne yapıyoruz kendi eksikliklerimizi onlarda tamamlamaya çalışıyoruz. Onları kendimiz gibi olmaları için zorluyoruz. Buna da bazen terbiye bazen disiplin diyoruz. Bilmeliyiz ki var onlarında yaşayarak tecrübe edecekleri bir dolu hikayeleri. Kol kanat gererek kendi hikayelerinin kahramanları olmalarına yardımcı olmalıyız. Bizim hikayelerimizinkine değil, bırakalım biriktirsinler güzel veya çirkin, bunlardan kendilerine iyi gelenleri seçip düşünebilsin kendi tercihlerini ve yollarına giden hikayeyi… Anne veya baba olmadan önce kendi hikayene bak değişmen veya iyileşmen gerekiyorsa onar bütün hikayelerin geleceğine ışık ol, karanlık değil. Güzel hikayeler biriktirelim güzel hikayeler, farklı olan mutlu mesut ve bahtiyar olan hikayeler… Tam tersi bir durum varsa eğer önce kendimizden başlamalı iyileşmeli, iyileştirmeliyizki onun dünyasına daha yerinde noktalar atalım. Özellikle kendi kötü hikayelerimizin kurbanı yapmayalım bizim yanımızda ve ardımızdan gelenleri. Vakit var, sayfan kapanmadı...!