Merhabalar kıymetli okurlar, bildiğiniz gibi artık eski yaşantılar yerine yeni türler türemiş ve birçok maneviyat yok olmuş, çıkar ve menfaat fikirleri ile insanlar adeta hapsolmuş gibi.  Ailede, komşuda, iş yerinde ve dost ortamlarında yaptığım gözlemlerde birçok insanın menfaat ve çıkar ilişkilerini korumak ve faydalanmak için hamleler yaptığını gördüm.  Kimse diğer kimseyi korumak veya yardımlaşmak gibi bir çabası yok. Sevgiden, kardeşlikten ve dostluktan o kadar uzaklaştık ki artık insanların bir birine tahammülü bile kalmamış. Kardeşler arasında bulunan kan ve sevgi bağı bitmiş. Ailede paranın önemi artmış bilgi yerine para iş çözer olmuş. Birçok ailede yaşanan durumda bundan ibarettir. Maddiyat tek güç olarak görünmekte. Adil olmayan, zalim olan ve yardımlaşmaya kapalı şahıslar sırf maddiyatlı diye öne çıkmakta ve desteklenmektedir. En acı olanda maddi zorluk çeken veya orta derecede varlıklı olan kişilerin zalimlere yaptığı peşkeşler ve bir menfaat arayışında olması durumu içler acısı yapmaktadır. Müslüman’ım diyoruz ama imanımızı değil çıkarlarımızı düşünüyoruz. Kul hakkını kula vermiyoruz. Eskiden aileler içinde edep ve ahlak en önemli olaydı. 8 veya 10 kardeş tek çatı altında huzur ile yaşardı. Günümüzde ise karı koca bile artık tek çatı altında yaşayamıyor. İslam dan ve maneviyattan o kadar uzaklaştık ki artık tek amaç varlıklı olmak. Edepli ve ahlaklı insanlar yer bulamıyor varlıklı insanlar öne çıkıyor. İşi ehline değil dalkavukluk yapanlara teslim ediyoruz. Siyaset camiasında, aile ortamlarında ve iş ortamında para ile güç elde edenlere destek yağıyor. Doğruyu söylemiyor ve dalkavukluk yapanları alkışlıyoruz. Hizmete aç olan şehri Şanlıurfa’nın siyasetçileriyle fotoğraf çekmek için sıraya giriyoruz. Gelecek nesillere bir katkı sunmak ve şehrimizi refaha kavuşturmak için çaba sarf etmiyor kendimizi çıkarlarımızı düşünüyoruz. Gerçeklerin konuşulduğu, zalimlerin susturulduğu, dalkavukların bittiği ve hakkın hak sahibine teslim edildiği günleri görmek dileğiyle...